mUltimate Chopin

op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 19-21

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W A (→KF→Wn) najwyższe nuty partii l.r. (dis1 i wyżej) są zapisane na górnej pięciolinii, a w t. 19 nuty gis pr.r. umieszczone są na dolnej pięciolinii:

 (znaki chromatyczne oraz kolejność zazębiających się ósemek prawej i lewej ręki podajemy według A; w KF pominięto przed E, a w Wn uzupełniono znaki i dokonano pewnych zmian w poziomym układzie akordów). W Wf (→Wa) tę na pierwszy rzut oka nieczytel­ną pisownię uproszczono przez umieszczenie partii każdej z rąk na osobnej pięciolini, co przyjęliśmy także w tekście głównym. Zdaniem redakcji, komplikacja zapisu oryginalnego była przyczyną podwójnego błędu tercjowego w t. 21 w Wn.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 21

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Akcent nad a1 w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.

Bez znaku w KF (→Wn) i Wa

Akcent pod his w Wf

Pod 5. ósemką pr.r.
..

Brak akcentu w KF (→Wn) i Wa to przeoczenia Fontany i sztycharza Wa. Przeniesienie znaku w Wf na stronę główek nutowych, czyli w tym wypadku pod pięciolinię, to częsta, rutynowa adiustacja. Pozbawiło to zapis sugestii – z pewnością zamierzonej przez Chopina – zaakcentowania nuty a1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Umiejscowienie oznaczeń , Błędy Wa , Adiustacje Wf , Błędy KF

t. 24-25

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

2  w A

! miniat: wycinek,          2 znaki Ped po 4. ósemką obu taktów

2   w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

TGTU
..

Wersja A – bez gwiazdek  w drugich połowach taktów – wydaje się być zamierzona przez Chopina, który skreślił  pod 6. ósemką t. 24. Nie można też jednak wykluczyć pomyłki kompozytora – skreślenie oznacza, że  umieszczona analogicznie do tej w 1. połowie taktu jest niewłaściwa, gdyż cała 2. połowa oparta jest na jednym akordzie (Dis-dur). Chopin mógł planować dopisanie jej w innym miejscu, prawdopodobnie dalej, czego jednak wskutek rozproszenia uwagi nie zrobił. Z tego względu w tekście głównym podajemy pedalizację uzupełnioną przez Fontanę zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skreślenia A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany

t. 26

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

Na ostatniej ósemce w A (→KF→Wn1) nie ma znaków chromatycznych przed wewnętrznymi nutami akordów obu rąk –  h1 i  dis2. Oczywiste niedokładności uzupełniono w Wf (tylko ) i Wa (oba). Natomiast w Wn2 (→Wn3) błędnie dodano kasowniki przed obiema nutami.
(Notabene oba właściwe znaki znajdują się w KFI.)

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 37-42

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Bez oznaczeń w A (→Wf1,KF→Wn)

! miniat: wycinek, t. 37 i pół 38, tylko dolna 5-linia.
Tu bez kliszy 

Pedalizacja w Wf2 (→Wa)

EZnieU t. 37-42
..

Pedalizacja dodana w Wf2, przypuszczalnie przez Fontanę, jest powtórzeniem autentycznej pedalizacji w analogicznych t. 5-10 (pominięcie t. 36 to zapewne niedopatrzenie). Chopin często pomijał pedalizację przy powtórzeniach fragmentów, w których wskazał ją za pierwszym razem, np. w t. 11-17, toteż w tekście głównym jej nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf